Een van de belangrijkste lessen in het verbeelden is dat er ruimte moet zijn om een beeld te laten ontstaan. Ruimte die niet altijd vanzelfsprekend is.
Behoefte aan ruimte is goed te herkennen: wanneer je geprikkeld begint te reageren op verstoringen, je irriteert aan kletsende collega's, jezelf met stilhangende vingers boven je toetsenbord aantreft terwijl je uit het raam zit te staren of voor de zesde keer in het uur naar de koffieautomaat loopt.
Ruimte maken is simpel: loop wég. Niet zomaar even van je bureau maar gewoon echt wég. Niet op zoek naar afleiding maar even nergens heen. Loop naar buiten, loop een parkje in of een rustige straat. Neem er de tijd voor en het kan goed helpen om veel langzamer te lopen dan je normaal doet. Eerst voelt het bewust vertragen heel apart maar na een tijdje merk je dat de snelheid van je gedachten en de snelheid van wandelen zich aan elkaar aanpassen.
Als je denkt dat je écht geen tijd hebt voor een gedachtenwandeling. Gun jezelf dan een snel alternatief: zet je collega's op stil, doe je ogen dicht en haal heel langzaam en diep adem. Mijn favorieten om collega's op stil te zetten zijn telefoon uit, herriestoppers in of een koptelefoon op met alleen geruis of het geluid van regen. Géén muziek helaas, muziek lijkt juist weer op een niet productieve manier af te leiden.
Als je juist veel tijd hebt: ga er morgen mee verder. Goede kans dat je de volgende ochtend onder de douche je beste ingeving sinds dagen hebt! Onze ervaring is dat je de tijd die je lijkt te verliezen gemakkelijk goed maakt met een écht goed idee dat eenmaal bedacht in korte tijd is uitgewerkt.
